کلبه ی دوستی

یک هفته مسافرت بودم و اتفاقات جالبی افتاد نیمه شب زلزله اومد روز بعدش با همسایه مون رفتیم گشتیم و اتفاقات دیگه....

من و همسرم که تو راه برگشت بودیم ضبط ماشین رو خاموش کردیم و ترجیح دادیم با هم حرف بزنیم

یکدفعه من گفتم قربون سکوت قربون قلم کاغذ اصلا قربون آدمای بی زبون. همسرم کمی رفت تو فکر

میدونی چرا؟

مثلا ما در یک میهمانی جمع میشیم یکی خوشحاله و یکی ناراحته و یکی هم هیجان زده

هر کی میاد از احساسات درون خودش میکه تو همون حال و هوایی که هست

یه مدت میگذره و بعدش به گوشت میرسه فلانی افسرده ست یا فلانی مشنگه یا فلانی چقدر وراجه

هاهاها

میبینی چقدر حرف پیش میاد !!!!!

یه وقتایی هم میبینی با همین حرفای زیادی و چرت و پرت یه آتیشی به پا میشه و یه خانواده به هم میریزن

حالا بیا و درستش کن

حالا به نظر شما اگه همین افراد احساساتشونو و هیجانات و غمهاشونو داخل یک کاغذ مینوشتند اینقدر حرف پیش میومد و جدال میشد؟

خدایا ببند دهان افرادی که بین خانواده ها و زن و شوهرها نفاق میندازن

خدایا دور کن افراد بدبین و اهل حرف را

خدایا به ما عقل بده و سلامتی که حرف در زندگی مان تاثیر نگذارد و بدون حرف و در عمل به دشمنای زندگی تودهنی بزنیم

خدایا عشق بین زن و شوهرها رو هر روز بیشترش کن

خایا به اونایی که بچه ندارند بچه هدیه کن و به اونایی هم که بچه دارند به بچه هاشون سلامتی بده

آمین یا رب العالمین